*پنجره ای رو به خدا*

➿✴️ #کلام_استاد ✴️➿

#اسرار_غیبت_امام_زمان

قسمت پنجم

در ماجرای حضرت نوح (ع) خدا وعدهی طوفان رو اون قدر عقب انداخت تاخالص و ناخالص از هم جدا بشن. میخواست ایمان به غیب رو بسنجه…!
حضرت نوح فقط 950 سال قبل از طوفان پیغمبری کرده
نوح داره میگه: «آقا نگاه کن اینجا قراره طوفان بیاد. آدم شید…» از مؤمنین به اینها 80 نفر طوفانش رو دیدن، خیلی کسان قبل اینها باباهای اینها مثلا بودن، مُردن، اما مؤمن بودن به آن امر الهی که هیچ وقت نرسید…
مثل باباهای ما ، گفتن مهدی(عج) میاد بابا بزرگهامون، باباهای بابا بزرگهامون، اجدادمون، مؤمن بودن، اشک ریختن، ندبه کردن، اما ندیدن به چشم …
نکته رو خیلی زیبا قرآن مثال زده و از طوفان هم به عنوان امر الهی صحبت میکنه،میگه وقتی امر ما برسد …
اکثریت جامعه رد کردن نوح رو ، مسخره کردن نوح رو. اما حرف حق باقی موند…
اکثریت جامعه توی آخرالزمان نفی میکنند وجود نازنین مهدی(عج) رو و غیبتش رو رد میکنند. میگن: «کو بابا ،به چه درد میخوره؟» قراره خالص و ناخالص از هم جدا بشه که ازفواید غیبته ، سِرِّ غیبت هنوز بر ما پوشیده است.

باید ظهور صورت بگیره، ما مفارقت بکنیم با ایام غیبت ، مثل مفارقت موسی و خضر…
وقتی داشت ازش جدا میشد، گفت: «تو که دیگه مردود شدی، باما بهت بگم اون کشتی رو برای این کار کردم، اون دیوار برای این بود و اون بچه هم برای این بود. حالا برو پی کارت موسی.» دقیقا موقع مفارقت از حیات، وقتی میمیرید یهویی میفهمید: «اِ مهدیای هم بوده. اِ ولایت علی هم حقیقت داشته ;منتها راه برگشتی وجود ندارد !»
این آیه و این ماجرا رو در مورد حضرت مسیح مثال میزنه، میگه: «اینهایی که در مورد مسیح به شک افتادند لحظهی مرگ حقیقت مسیح براشون آشکار میشه.» مثل کسانی که در مورد نبأ عظیم به اختلاف افتادند.
«عَمَّ یَتَسَاءلُونَ» (نبأ/1) «از چه میپرسند؟» «عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ» (نبأ/2) «از علی میپرسند.» به امام زمان میگی: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَابْنَ النَّبَأ العَظِیمِ»! «ای پسر نباء عظیم!» پس نباء عظیم یه آدمه…
میگه: «در مورد نباء عظیم به اختلاف افتادند.» الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ. کَلَّا سَیَعْلَمُونَ. ثُمَّ کَلَّا سَیَعْلَمُونَ. (نبأ/3 تا 5) «به زودی میفهمید.» اون به زودی یعنی مرگ. لحظهی مرگ وقتی قیافهی جبرئیل… امیرالمؤمنین(ع) فرمود: «فَمَن یَمُت یَرِنی.» «هر کی بمیره من علی رو میبینه.» نمیگه: «مِنَ المؤمنین، مِنَ المسلمین.» میگه هر کی بمیره من علی رو میبینه، حقیقت علی(ع) رو…
اون لحظه است که تا تو میبینی آخ آخ، همه چی، مُلک و ملکوت دست علی و اولادشه میگی: «یَا لَیْتَنِی کُنتُ تُرَابًا» (نبأ/40) «ای کاش من هم تراب میبودم.» چون ابوتراب رو میبینی. آیهی آخر سوره نبأ.

امام صادق(ع) می فرماید: «برای صاحب این امر غیبتی است که چارهای از آن نیست. در آن هر باطلجو به ریب و شک میافتد.»
یکی از اصحاب این سِرِّ غیبت رو پرسید ،
فرمود: برای امری که به ما اذن در فاش کردن آن داده نشده است.» عینا امام صادق(ع) میفرماید: «من میدونم سِرِّ غیبت چیه اما اجازه ندارم به شما بگم ،خدا به من اجازه نداده.و وجه حکمت در غیبت او، وجه حکمتیست که در غیبت حجتهای خدا پیش از آن حضرت بوده است»
استدلال عقلی داره میکنه آقا امام صادق(ع)،
“ای پسر فضل! این غیبت امری است از امر خدای تعالی، و سِرّی است از اسرار خدا و غیبی است از علوم غیبی خدا و پس از آن که ما دانستیم خداوند حکیم است،گواهی دادیم به این که کار و گفتارهای او همه موافق حکمت است هر چند وجه آن بر ما روشن نشده باشد !”

دقت کردید امام صادق(ع) استدلال عقلی آورد، گفت: وقتی بر ما مشخص شد خدا به کسی ظلم نمیکنه و حکیم است، از این به بعد ولو ما دلیلش هم ندونیم، میپذیریم !!

ادامه دارد….

برگرفته از سخنرانی اسرار غیبت استاد رائفی پور