*پنجره ای رو به خدا*

سیلی و صورت زهرا وستم های عمر
هرگز از یاد من سوخته خرمن نرود
خانه و میخ و در و محسن آغشته بخون
آتش و هلهله از خاطره ی من نرود
کوچه لبریز همه مردم بی غیرت بود
به هوا دود چرا؟ ؛ ازدلِ گلشن نرود
یک مدینه همه شان دشمن خونی علی
خواستی فاطمه تاسینه ی دشمن نرود؟
مردهاشان همگی جای خود و درد اینجاست
به هواداریِ از فاطمه یک زن نرود!؟
پسرش سوخته دل ،بادلِ خود هی میگفت
“هرگزازیادِ من آن سیلیِ دشمن نرود”
هرگزازیادِ من آن کوچه وآن در نرود
هرگزازیادِ من آن سینه وآهن نرود
——————
اللهم العن الجبت و الطاغوت

?