*پنجره ای رو به خدا*

کاش قبل از سخن گفتن کمی فکر کنیم

حواسمان نیست
که چه راحت با حرفی که در
هوا رها میکنیم
چگونه یک نفر را به هم میریزیم!
چند نفر را به جان هم می اندازیم! .
چه سرخوردگی یا دلخوری هایی به جای میگذاریم! .
چقدر زخم میزنیم…! .
حواسمان نیست؛ که ما میگوییم  و رد میشویم و میگذاریم به پای رک بودنمان… .
اما یکی ممکن است گیر کند!
بین کلمه های ما… بین قضاوتهای ما… .
بین برداشت های ما…دلی که میشکنیم ارزان نیست… .